4857 sayılı İş Kanunu "Gece süresi ve gece çalışmaları" başlıklı 69’uncu maddede, kural olarak çalışma hayatında "gece", en geç saat 20.00'de başlayarak en erken saat 06.00'ya kadar geçen ve her halde en fazla on bir saat süren dönem olarak ifade edilmiştir.

Ancak bazı işlerin niteliğine ve gereğine göre yahut yurdun bazı bölgelerinin özellikleri bakımından, çalışma hayatına ilişkin "gece" başlangıcının daha geriye alınması veya yaz ve kış saatlerinin ayarlanması, yahut gün döneminin başlama ve bitme saatlerinin belirtilmesi suretiyle uygulama şekillerini tespit etmek yahut bazı gece çalışmalarına herhangi bir oranda fazla ücret ödenmesi usulünü koymak veyahut gece işletilmelerinde ekonomik bir zorunluluk bulunmayan işyerlerinde işçilerin gece çalışmalarını yasak etmek üzere yönetmelikler çıkartılabilmektedir.

Kural olarak işçilerin gece çalışmaları yedi buçuk saati geçemez. Ancak, turizm, özel güvenlik ve sağlık hizmeti yürütülen işlerde işçinin yazılı onayının alınması şartıyla yedi buçuk saatin üzerinde gece çalışması yaptırılabilmektedir. Bu noktada işçilerin fazla çalışma ücreti alacakları doğabilmektedir. İşçilerin fazla mesai hesabı kanunda açıkça belirlenmiş ise de, her uyuşmazlık konusunda kendine has bazı hesap kriterleri ortaya çıkmaktadır. Bu çerçevede Yargıtay’ın emsal kararları ışığında işçilerin gece çalışmalarına ait fazla mesai hesabının genel hesaptan ayrı şekilde yapıldığını belirtmek gerekir.