Türk Tabipleri Birliği Hekimlik Meslek Etiği Kuralları 13. maddesi Tıbbi Uygulama Hataları (Malpraktis) kavramı; “bilgisizlik, deneyimsizlik ya da ilgisizlik nedeni ile bir hastanın zarar görmesi, hekimliğin kötü uygulanmasıdır” şeklinde tanımlanmaktadır.

Kalça, göğüs, burun düzeltme, yağ aldırma gibi estetik cerrahi operasyonlarda; implant tedavisi, saç ekimi gibi tıbbi işlemlerde hatalı uygulamalar ile karşılaşılmakta, hastaların mağduriyetine yol açan durumlar gündeme gelmektedir.

Tıbbi Uygulama Hataları nedeniyle zarar gören hastanın hem hekimden hem de hekimin bağlı olduğu hastaneden maddi ve manevi tazminat talep etme hakkı bulunmaktadır.

Söz konusu maddi tazminat yanlış tedavi nedeniyle yapılacak yeni tedavi masraflarını, kalıcı sakatlık halinde sürekli tedavi ve bakım masraflarını, iş göremezlik halinde mahrum kalınan gelir kayıpları, hastanın ölümü halinde destekten yoksun kalma tazminatını kapsamaktadır. Ayrıca, hastanın tıbbi uygulama hatası nedeniyle yaşamış olduğu elem, keder, acı ve ıstırap da dikkate alınarak manevi tazminata hükmedilmektedir.

Bu maddi ve manevi tazminat davalarında sorumluluk, hekimin hasta ile olan ilişkisinde bulunduğu hukukî konumuna göre farklı sebeplerden kaynaklanabilmektedir. Sorumluluğun kaynağı değişik türden sözleşme ilişkileri olabileceği gibi, haksız fiil ya da vekâletsiz iş görme de olabilmektedir.

Belirtmek gerekir ki, özel hastanede uygulanan tıbbi uygulama hatalarından kaynaklanan davalarda tüketici mahkemeleri, kamu kurumu niteliğindeki devlet veya üniversite hastanesinde tıbbi uygulama hatalarından kaynaklanan davalarda ise idari yargı görevlidir.