6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu m. 350’ye göre kiraya veren, kiralananı kendisi, eşi, altsoyu, üstsoyu veya kanun gereği bakmakla yükümlü olduğu diğer kişiler için konut ya da işyeri gereksinimi sebebiyle kullanma zorunluluğu varsa tahliye talep edebilir. Mahkeme kiraya verenin ihtiyacının gerçek olduğuna karar verirse taşınmazın tahliyesine kararı verecektir.

Kiralananın ihtiyaç sebebiyle tahliye edilmesi halinde, Türk Borçlar Kanunu m. 350’ye göre haklı sebep olmaksızın, kiralananı üç yıl geçmedikçe eski kiracısından başkasına kiralayamaz. Bu yasağa yeniden kiralama yasağı denilmektedir. Taşınmaz sahipleri kiralananı tahliye edebilmek için kiralanana ihtiyacı olduğunu gerekçe göstererek dava açmakta ve kiralananın tahliyesini sağlamaktadır. Fakat yeniden kiralama yasağı nedeniyle, ihtiyaç sebebiyle tahliye kararı verilmesi halinde kiraya verenler kiralananı istediği gibi kullanamaz.

Kiraya veren ihtiyaç sebebiyle tahliye ettirdiği konut veya işyerini üç yıl geçmeden başkasına kiralarsa, eski kiracı son kira yılında ödenmiş olan bir yıllık kira bedelinden az olmamak üzere tazminat talep edebilir. Böylece kötü niyetli olarak kiralanandan tahliye edilen kiracı ev sahibinden ciddi miktarda tazminat talep edebilecektir.

Kiracının tazminat talebinde bulunabilmesi için tahliyenin mahkeme eliyle gerçekleştirilmesi gereklidir. Kiracının sözlü bildirim veya yazılı ihtar sonrasında kendiliğinden kiralananı tahliye etmesi halinde tazminat hakkı bulunamamaktadır.