Sosyal medya platformları günümüzde; kişilerin düşüncelerini yoğun bir şekilde ifade ettiği, bilginin çok hızlı yayıldığı ve bu bilgilere hemen hemen herkesin ulaşabildiği mecralar olduğundan, kişilik haklarının ihlaline elverişli bir ortam oluşturmaktadır. Bu husus da bahsi geçen özgürlük alanının sınırlanmasını gerektirmiş, söz konusu sınırlamalara ilişkin düzenleme 5651 sayılı İnternet Ortamında Yapılan Yayınların Düzenlenmesi ve Bu Yayınlar Yoluyla İşlenen Suçlarla Mücadele Edilmesi Hakkında Kanun ile getirilmiştir.

Kişilik hakkı ihlallerinin sosyal medya üzerinden gerçekleştirilmesi; hizmet sağlayıcı tarafından meydana gelebileceği gibi bu hizmetten yararlanan kullanıcılar veya sosyal medya hizmetiyle herhangi organik bir bağı bulunmasa da sisteme bir şekilde dahil olmuş üçüncü kişilerden kaynaklanabilmektedir. Başkasına ait içerik nedeniyle sorumlu olunmayacağı kural ise de, sunuş biçiminden, bağlantı sağladığı içeriği benimsediği ve kullanıcının söz konusu içeriğe ulaşması amaçlandığı açıkça belli ise genel hükümlere göre sorumluluk doğabilecektir.

Sosyal medya platformlarında birçok ihlal ve suç söz konusu olabilmektedir. Hakaret, tehdit, iftira, özel hayatın ve aile hayatının gizliliğini ihlal, haberleşmenin gizliliğini ihlal, kişisel verilerin kaydedilmesi ve yayılması suçlarıyla ise özellikle çok karşılaşılmaktadır. Bunlar; cezai ve/veya hukuki sorumluluğu gerektirmekte, tüm sosyal medya platformlarının kullanım kuralları gereği yasaklar arasında yer almaktadır. Bu tip paylaşımlar nedeniyle tüm sorumluluğun, içeriği sağlayan kullanıcılara ait olacağı ve sosyal medya hizmeti sağlayıcısının bu içerikleri denetleme sorumluluğu olmadığı, dolayısıyla cezai ve hukuki anlamda sorumlu olmayacağı da belirtilmektedir. Ancak Yargıtay’ın, mağduriyetin başka türlü önlenemeyeceğini dikkate aldığı somut durumlarda, sosyal medya hizmeti sağlayıcısının sorumlu olacağını belirttiği kararları da bulunmaktadır.

4271 sayılı Türk Medeni Kanunu 24’üncü maddesine göre;

“Hukuka aykırı olarak kişilik hakkına saldırılan kimse hâkimden, saldırıda bulunanlara karşı korunmasını isteyebilir. Kişilik hakkı zedelenen kimsenin rızası, daha üstün nitelikte özel veya kamusal yarar ya da kanunun verdiği yetkinin kullanılması sebeplerinden biriyle haklı kılınmadıkça, kişilik haklarına yapılan her saldırı hukuka aykırıdır.”

Ancak kişinin maddi bütünlüğüne yönelik saldırıların, açıklamaya çalıştığımız internet/sosyal medya yoluyla mümkün olamayacağına dikkat edilmelidir. Daha çok manevi bütünlüğe etki edecek fiiller mümkün olur ki bu da ihlal durumunda şartların oluşması halinde manevi zarara uğranmış ise, tazminat talep etme hakkını doğuracaktır. Manevi tazminatta hâkim, bir miktar para veya başka bir tazminat şekline karar verebilir. Koruyucu dava dışında tazminat davaları, bizzat içeriği sağlayan kişiye yöneltilmiş olmalıdır. İçerik sağlayıcının kimliği bilinmiyorsa veya ona dava açmak yararsız olacaksa, servis sağlayıcısına da dava açılıp açılamayacağı konusunda Türk Hukukunda özel bir düzenleme olmamasına rağmen; bu hususun Türk Medeni Kanunu 25’inci maddede öngörülen davalar ile 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu 41’inci maddede kabul edilen esaslara göre yürütüleceği kabul edilir.

Sonuç olarak, her ne kadar sosyal medya kişilik haklarını ihlale oldukça elverişli bir ortam oluşturmuş ve hukuk sistemimizde henüz bu mecralara yönelik ayrıntılı düzenlemeler yer almamışsa da; bu tip saldırılarda korunma yöntemi olarak 5651 sayılı Kanun yanında 4271 sayılı Türk Medeni Kanunu, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu hükümlerine de başvurulabilecektir.