Hastalıklar insan hayatının kaçınılmaz bir parçası olup her insanın başına gelmektedir. Tıbbın ve teknolojinin gelişmesiyle birlikte bazı hastalıklardan kaçınamasak bile tedavi olabiliyoruz. Fakat tedavi süreçlerinin uzun ve pahalı olması hastaları ve yakınlarını zor duruma düşürebilmektedir. Kişilere sosyal riskler ve sağlık güvencesi sağlamayı amaçlayan sosyal sigorta sistemi, tedavi ve ilaç masraflarının karşılanmasında önemli bir rol oynamaktadır.

Anayasa’da yer alan sosyal devlet ilkesine rağmen bazı hastalıklarda kullanılan ilaç ücretleri SGK tarafından karşılanmamakta, hastalar mağdur edilmektedir. Özellikle bu tür ilaçların fiyatlarının çok yüksek olması nedeniyle hastalar neredeyse ölüme mahkûm edilmektedir. Hipofosfatazya hastalığı için “Strensiq” adlı ilaç, çeşitli kanser hastalıkları için talep edilen ilaçlar (Qarziba, Tecentriq vb.), İmmünoterapi ilaçları gibi ilaçlar bu kapsamda örnek gösterilebilir.

Gerek ulusal mevzuat gerekse uluslararası mevzuat vatandaşlara tıbbi bakım hakkı tanımakta, bu konuda devlete sorumluluk yüklemektedir. Vatandaşlar tıbbın ve teknolojinin elverdiği ölçüde tedavinin yapılmasını devletten talep edebilirler. Devlet de vatandaşlarının yaşam hakkını korumak ve yaşamlarını iyi bir şekilde sürdürmelerini sağlayacak tedbirleri almak zorundadır.

Dolayısıyla hastaların tedavilerinin yapılması ve gerekli ilaçların temini devletin yükümlülüğüdür. Bu nedenle ilaç ücretinin SGK tarafından karşılanmaması halinde bu karara karşı dava açılabilir, ihtiyati tedbir kararı ile ilaçların bir an evvel temini talep edilebilir. Eğer hastalar ilaç ücretini kendileri karşılamak zorunda kalmışlarsa, bu ücretlerin de tazminini isteyebilirler.